Шаблоны для Blogger.com

စိတ္ကူးတို႔၏ တစ္စုံတစ္ရာ

- Another Blogger Blog's

အေရးၾကီးလွ်င္ ေသြးစည္းပါ
ကၽြန္ေတာ္ ညက အေအးမိျပီး ႏွာေတြ ေစးတယ္ဗ်ာ (ႏွာသမား ႏွာျဖစ္တာ မဆန္းပါဘူးလုိ႕ ေျပာပါနဲ႕ဗ်ာ… ဟဲဟဲ နဲနဲပါ) ။ ေက်ာင္းက စာသင္ခန္းမွာ ရုရွားသူငယ္ခ်င္းေတြက ပူတယ္ဆိုၿပီး အခန္းက ျပတင္းေပါက္ေတြကို ဖြင့္ၾကပါတယ္ ။ သူတုိ႕က ဖြင့္လိုက္ ၊ ကၽြန္ေတာ္က ပိတ္လိုက္နဲ႕ေပါ့။ ၾကာေတာ့ မပိတ္ေတာ့ပါဘူး အမ်ားနဲ႕ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့… ။ သူတုိ႕အတြက္ မေအးေတာ့ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အတြက္ေတာ့ ေအးပါေသးတယ္ ။ ျမန္မာျပည္က ေဆာင္းရာသီေလာက္ေတာ့ ေအးပါေသးတယ္ (စတုိင္မန္းေတြ အတြက္ေတာ့ မေအးေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ…)။ ဒါေလးကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕ နွာေစးရပါသလဲဆိုတဲ့ ျဖစ္စဥ္ ေလးကို တင္ျပျခင္းပါ။
          ညက မအိပ္ခင္ ႏွာေတြ တအားေခ်(ခ်ီ) လာတာနဲ႕ ေဆးေသာက္္ျပီး အိပ္လိုက္ပါတယ္။ အိပ္စေတာ့ ပင္ပန္းထားတာေကာ ေဆးအရွိန္နဲ႕ေကာမုိ႕လား မသိပါဘူး တအားအိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ တစ္ေရးႏုိးေတာ့ ဇာတ္လမ္းက စလာေတာ့တာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီး ႏွာေခါင္းက စ ပိတ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ျမန္မာနုိင္ငံနွင့္ တင္စားပါရေစ (ၾကီးက်ယ္လြန္းသြားရာ ေရာက္နုိင္ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႕ လိုက္ဖတ္ေအာင္ ယူသုံးလုိက္ျခင္းပါ။ နားလည္ေပးေစလို…) ။ ႏွာကပိတ္ေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲက အညစ္အေၾကးေတြ ညစ္ထုတ္မွ အသက္ရႈလို႕ အဆင္ေျပမယ္မလား ။ ဒီေတာ့ အလယ္ပုိင္းက သူငယ္ခ်င္းက လာကူရပါေရာ။ အလယ္ပိုင္းက သူငယ္ခ်င္းဆိုသည္မွာ ခႏၶာကိုယ္အလယ္ပိုင္းက လက္ပါ။ လက္က ေအာ္ ငါ့သူငယ္ခ်င္း နွာေခါင္းၾကီးေတာ့ နွာေတြပိတ္ေနပီ သူအသက္ရႈရ ခက္ေတာ့မယ္ ငါကူမွျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး အလိုက္သိစြာနဲ႕ (ေအာ္တုိ) လာေရာက္ ကူညီ ၊ ညစ္ထုတ္ေပးပါတယ္ ။ ဒါနဲ႕ အညစ္ေၾကးေတြ ထြက္သြားေတာ့ အသက္ရႈရတာ အဆင္ေျပသြားျပန္ေရာ။ ဆက္အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ ။ ခနေလာက္ပဲ ၾကာမည္ထင္တယ္ ႏွာေခါင္းက ပိတ္လာျပန္ေရာ၊ အညစ္ေၾကးေတြ လက္ကလာကူညစ္ေပး ျပန္ေရာ၊ ဒီလိုနဲ႕ ၾကာလာေတာ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ နာေခါင္းေကာ ၊ သူငယ္ခ်င္းလက္ေကာ ပင္ပန္းစ ျပဳလာပါၿပီ ။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ လက္ကေန သတင္းပို႕လိုက္တယ္ ပါးစပ္ေရ မင္းကူညီလိုက္ပါအုံးတဲ့ …. ဒီလိုနဲ႕ ပါးစပ္ကေန အသက္ရႈေပးလုိက္ေတာ့ နွာေခါင္းေကာ လက္ေကာ အနားယူလုိက္ၾကရပါတယ္။
           ဒီလိုနဲ႕ ပါးစပ္က အသက္ရႈလာတာၾကာတဲ့အခါမွာ အခက္ခဲက စတင္ေတာ့တာပါပဲ ။ အာေခါင္ (အာဂေလာင္)ေတြ ေျခာက္ကပ္စ ျပဳလာပါေတာ့တယ္ ။ ထိုအခါ ဟိုး ေအာက္အရပ္က သူငယ္ခ်င္း ေျခေထာက္က ထျပီး ေရဗူးရွိရာဆီသုိ႕ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းသြားပါတယ္ ။ ေရတစ္ခြက္ကို လက္က ကူသယ္လာၿပီး ပါးစပ္က ေသာက္လိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ လက္က ႏွာေခါင္းထဲက အညစ္အေၾကးေတြ ထုတ္ကူျပန္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႏွာေခါင္းရဲ႕နားအက အနီးကပ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ ပါးစပ္ေလးက အနားယူလိုက္ရပါတယ္ ။ ထိုအခ်ိန္မွာ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ နွာေခါင္းရဲ႕ အထက္အရပ္က သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ ဦးေနွာက္က သူကုိယ္တုိင္ လာထိကုိင္တြယ္ မကူညီနုိင္ေပမဲ့ အေ၀းကေန အၾကံညဏ္ လွမ္းေပးပါေတာ့တယ္ ။ ေဟ့ေကာင္…ႏွာေခါင္း ၊ မင္း ဒီလိုေနမဲ့စား ေဆးတစ္လုံးေလာက္ ေသာက္လိုက္ပါလား။ ထြန္းေရႊ၀ါလို႕ ေဆးပူေလးနဲနဲ သုံးလုိက္ပါလား လို႕ အၾကံျပဳလာပါေတာ့တယ္။ အၾကံျပဳတဲ့အတုိင္း လုပ္ေဆာင္လိုက္တဲ့အခါ အေတာ္ေလး သက္သာသြားပါေတာ့တယ္။ နံနက္ ၄ နာရီေလာက္မွာ သက္သာသြားျပီး ျပန္လည္ အိပ္စက္ အနားယူနုိင္ပါေတာ့တယ္။ 

          ဒီမွာတင္ သာဓကေတြ အမ်ားၾကီးရသြားပါေတာ့တယ္ ။ ေအာ္… တစ္ေယာက္ အကူညီလိုတဲ့အခါ လူအား၊ ေငြအား၊ နုတ္အား ၊ အၾကံညဏ္အားတုိ႕သည္ ပင္လွ်င္ အထူး လိုအပ္ေၾကာင္း ။ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ကၽြန္းကုိင္းမွီ ကုိင္းကၽြန္မွီ ဆုိသလို ၊ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ဆုိတာ ယွက္ႏြယ္ စပ္ဆက္ေနပါလား ဆိုတာကို ညတြင္းျခင္းပဲ သာဓကေတြ ရလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တင္စားထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာနုိင္ငံၾကီးဟာလဲ အထက္၊ အလယ္၊ ေအာက္ အားလုံး စည္းလုံး ညီညြတ္မွ ေအာင္ျမင္ ၊ က်န္းမာ ၊ ခ်မ္းသာလာမည္လုိ႕ ေတြးေတာမိပါေၾကာင္း…. ။ ဒါနဲ႕ စာေလးေရးျခင္းလာလုိ႕ …. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစားမႈေလးကို စာေလးတစ္ပုဒ္ အေနနဲ႕ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္ ။ ဖတ္ျပီးလို႕ တစ္ခုခုရသြားပါတယ္ဆု္ိရင္ပဲ ေရးရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ ။
ဆက္လွ်က္ႀကိဳးစားလွ်က္ ရွင္းသန္႕ (၂၀.၄.၂၀၁၂)